پرش به محتوا

ارتیاع

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِرتِیاع/

اسم مصدر

[ویرایش]

ارتیاع (قدیم)

  1. ترس و بیم.
    از آن ندای هایل ... رعبی عظیم حادث شد و اَمداد ارتیاع و التیاع در ضمایر متمکن گشت. «جرفادقانی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن