ارث

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /اِرث/

اسم

ارث (حقوق)‎

1. مالی که از شخص مرده باقی می‌ماند و طبق احکامی خاص بین بازماندگان تقسیم می‌شود. میراث.
2. سهم بردن از اموال شخص مرده. آنچه از مال مرده که به بازماندگانش رسد، مرده ریگ، مُردَر، ارثیه.

استعاره

1. ارث بابای کسی کنایه از: مال و ثروت شخصی کسی.

واژه‌های مشتق شده

• ارثی، ارثاً، ارثیه، ارث‌بر، ارث پدر، ارث و میراث

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین