اردنانس

فارسی

ریشه‌ لغت

• فرانسوی

آوایش

• /اُردُنانس/

اسم مرکب

اردنانس (نظامی)‎

1. سرباز یا افسری که در فرمانِ صاحب منصبِ بالاتری است.

   آن پلیسی که اردنانس شب است/ نه که روزْ حاملِ حطب است؟ «ایرج میرزا»

2. اداره‌ای در ارتش، مسئول مهمات و تدارکات.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن