ارز
(اَ)
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- بها، قیمت، ارزش.
- پول خارجی، پول بیگانه. ؛ ~ تهاتری ارزی که در قراردادهای پایاپا مبنای محاسبه قرار میگیرد. ؛ ~ یوزانس ارزی که پس از دریافت کالا حواله میشود. ؛ ~ دولتی ارزی که دولت از طریق بانکهای مجاز و به نرخ دولتی میفروشد. ؛ ~ دانشجویی ارزی که دولت به دانشجویان خارج از کشور برای ادامة تحصیل میدهد. ؛ ~ شناور ارزی که بهای آن ثابت نیست و براساس عرضه و تقاضا تعیین میشود. ؛ ~ رقابتی ارزی که از سوی دولت در رقابت با بازار آزاد عرضه میشود. ؛ ~ صادراتی ارزی که از طریق فروش کالای صادراتی تأمین میشود.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردانها[ویرایش]
- ایتالیایی
اسم[ویرایش]
- انگلیسی
- two valued