پرش به محتوا

ارزانی کسی بودن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَرزانی/کسی/بودن/

اسم مرکب

[ویرایش]

ارزانی‌کسی‌بودن

  1. پیشکش و سهم او بودن (در مقام قهر و عتاب و تمسخر و معمولاّ به صیغه دعا می‌گویند).

این اعتبارات بی‌اعتبار ارزانی خودتان باد. «جمال‌زاده»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن