ارهاق
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِرهاق/
اسم مصدر
[ویرایش]
ارهاق (قدیم)
- کسی را به زور به کاری وا داشتن. تکلیف شاق کردن. شدت و تندی کردن.
- با او به ارهاق و تشدید و تسبب، خطایی نرود. «جرفادقانی»
- کسی را بیش از طاقت وی تکلیف کردن. نافرمانی کردن.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین