ارکانی

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /اَرکانی/

صفت نسبی

ارکانی (قدیم)‎

1. جسمی؛ مادّی، عنصری، ارکان.

   پس همی گفتند ای ارکانیان/ بی خبر از پاکی روحانیان. «مولوی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن