ازعاج

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /اِزعاج/

اسم مصدر

ازعاج (قدیم)‎

1. راندن، بیرون کردن. بی‌آرام ساختن.
2. از جا برکندن، از جا برانگیختن.
3. بریدن، فرستادن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین