پرش به محتوا

از بن گوش

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

(~. بُ نِ)

صفت

[ویرایش]
  1. نهایت کمال اطاعت، فرمانبردا

ریشه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین