اسباغ

از ویکی‌واژه

(اِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. تمام کردن نعمت بر کسی.
  2. زره فراخ پوشیدن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین