استبصار

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. طلب بصیرت کردن.

(اِم

صفت

1. بینا گردیدن.
2. شناسایی.

منابع

• فرهنگ لغت معین