استرحام

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /اِستِرحام/

مصدر متعدی[ویرایش]

استرحام

  1. بخشایش خواستن، طلب بخشایش کردن، رحمت خواستن. مرحمت طلبیدن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن