پرش به محتوا

استضائه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِستِضائه/

اسم مصدر

[ویرایش]

استضائه (قدیم)

  1. روشنایی خواستن. روسن شدن. روشنی جویی.
  2. توانایی، قدرت داشتن.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین