استعلاء

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. برتری جستن.
2. بزرگوار شدن.

(اِم

صفت

1. بلندی، رفعت.

منابع

• فرهنگ لغت معین