استقبال
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]
اسم
[ویرایش]
استقبال
- پیشباز، پیشواز.
- برای خوش‌آمدگویی به مهمان یا مسافر، تا مسافتی در مسیر آمدن او پیش رفتن.
- (ادبی): سرودن شعری به‌شیوه و با وزن و قافیه شعر شاعری دیگر.
- (ادبی): در دستورزبان، مستقبل، آینده.
- (نجوم): مقابله.
مصدر متعدی
[ویرایش]- به پیشواز کسی رفتن.
صفت
[ویرایش]- پیشواز، پذیره.
- آینده.
- روبروی هم قرار گرفتن دو ستاره.
- اینکه شاعری شعر در وزن و قافیة شعر شاعرِ دیگری بگوید.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8