استن

از ویکی‌واژه

(اَ س ِ تُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. استون: مایعی است بی رنگ، فرار، سریع التبخیر و قابل اشتعال، با بوی اتری که از تقطیر یکی از استات‌ها به دست می‌آید و مانند یک حلال بکار می‌رود.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(اُ تُ)

اسم[ویرایش]

  1. استون: ستون، رکن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین