پرش به محتوا

استوا

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

عربی

آوایش

/اُستُوا/

اسم

استوا

(جغرافیا)‎: دایره‌ای فرضی که در فاصله مساوی از دو قطب زمین قرار گرفته است و زمین را به دو نیم کره شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند. خط استوا.
(قدیم)‎: خمیدگی.
(قدیم)‎: قرار گرفتن، استقرار.

واژه‌های مشتق شده

استوای آسمانی، استوای سماوی

ترجمه

{{ترجمه-پایین}

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=استوا&oldid=895954»