پرش به محتوا

استوا

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اُستُوا/

اسم

[ویرایش]

استوا

  1. (جغرافیا): دایره‌ای فرضی که در فاصله مساوی از دو قطب زمین قرار گرفته است و زمین را به دو نیم کره شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند. خط استوا.
  2. (قدیم): خمیدگی.
  3. (قدیم): قرار گرفتن، استقرار.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]



ترجمه

{{ترجمه-پایین}

منابع

  • فرهنگ بزرگ سخن