استیحاش

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /اِستِیحاش/

اسم مصدر

استیحاش (قدیم)‎

1. دچار وحشت شدن، رمیدن، وحشت، رمیدگی.
2. دلتنگ شدن.‌وحشت یافتن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/فرهنگ لغت معین