استیل
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فرانسوی
آوایش
[ویرایش]- /اِستِیل/
اسم
[ویرایش]
استیل
- (مواد): آلیاژ فولادی که در برابر زنگ زدن و خوردگی مقاومت می‌کند، فولاد ضدزنگ.
- سبْک. شکل، فرم، اندازه.
- نوعی مبل به سبک قدیم فرانسه.
- (ورزش): شیوه‌ای (معمولاً منحصر به فرد) در انجام مهارت‌های ورزشی.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین