پرش به محتوا

اسف

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]

عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَسَف/

اسم

[ویرایش]

اسف

  1. اندوه، حسرت، تاسف، افسوس، پشیمانی. اندوهگین شدن. حسرت خوردن.
    اسف ممکن است به دو بخش اَ - سف قابل تجزیه باشد، که منظوز از سف یا صف بوده یا صفت.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس