اسمی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- (فارسی/عربی)
آوایش
[ویرایش]- /اِسمی/
صفت نسبی
[ویرایش]
اسمی
- (گفتگو): مربوط به اسم، منسوب به اسم.
- معروف و مشهور و دارای عنوان.
- آنچه بر زبان می‌آورند یا می‌نویسند و واقعیت ندارد، ظاهری، بدون واقعیت.
- تعیین کننده حدِّ مشخص برای قدرتِ عمل یا ظرفیت هر چیز.
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن