اسکدار

از ویکی‌واژه

(اَ کُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم مرکب[ویرایش]

  1. قاصد، پیک، نامه بر.
  2. کیسه‌ای که قاصدها نامه‌ها را در آن می‌گذاشتند.
  3. منزلی که در آن نامه بر یا پیک، اسب خود را عوض می‌کرد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین