اشتود

فارسی

ریشه لغت

• اوستایی

آوایش

• /اُشتَوَد/

اسم خاص

اشتود

1. بخش دوم از پنج بخش گات‌ها.
2. روز دوم از اندرگاه.

مترادف‌ها

• اهنود، اسپنتمد

منابع

• فرهنگ لغت معین