اشدایه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [اِش/دایه]

اسم[ویرایش]

اشدایه

  1. مترادف اشتهای زبان فارسی، به گویش بهاری.
    اِشدایِم یوخدِ یی‌یع بیلمِرَم
    اشتها ندارم نمی‌توانم بخورم.

مترادف‌ها[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=اشدایه&oldid=817288»