پرش به محتوا

اشدایه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • [اِش/دایه]

اسم

[ویرایش]

اشدایه

  1. مترادف اشتهای زبان فارسی، به گویش بهاری.
    اِشدایِم یوخدِ یی‌یع بیلمِرَم
    اشتها ندارم نمی‌توانم بخورم.

مترادف‌ها

[ویرایش]

برگردان‌ها

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=اشدایه&oldid=817288»