پرش به محتوا

اشراق

از ویکی‌واژه

(اِ)

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

مصدر لازم

[ویرایش]
  1. تابان گشتن، روشن شدن.

مصدر متعدی

[ویرایش]
  1. روشن کردن.

(اِم

صفت

[ویرایش]
  1. تابش.
  2. نام فلسفه‌ای که براساس حکمت افلاطونی و نوافلاطونی و حکمت رایج در ایران بنا شده و راه رسیدن به حقایق را کشف و شهود می‌داند که مروج آن شیخ شهاب الدین سهروردی بود (قرن ۶)
  1. مجازاًبه معنی الهام گرفتن.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

[ویرایش]
انگلیسی
inward light