اشراق
ظاهر
(اِ)
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]مصدر لازم
[ویرایش]- تابان گشتن، روشن شدن.
مصدر متعدی
[ویرایش]- روشن کردن.
(اِم
صفت
[ویرایش]- تابش.
- نام فلسفهای که براساس حکمت افلاطونی و نوافلاطونی و حکمت رایج در ایران بنا شده و راه رسیدن به حقایق را کشف و شهود میداند که مروج آن شیخ شهاب الدین سهروردی بود (قرن ۶)
- مجازاًبه معنی الهام گرفتن.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردانها
[ویرایش]- انگلیسی
- inward light