اشراق
(اِ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر لازم[ویرایش]
- تابان گشتن، روشن شدن.
مصدر متعدی[ویرایش]
- روشن کردن.
(اِم
صفت[ویرایش]
- تابش.
- نام فلسفه‌ای که براساس حکمت افلاطونی و نوافلاطونی و حکمت رایج در ایران بنا شده و راه رسیدن به حقایق را کشف و شهود می‌داند که مروج آن شیخ شهاب الدین سهروردی بود (قرن ۶)
- مجازاًبه معنی الهام گرفتن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها[ویرایش]
- انگلیسی
- inward light