پرش به محتوا

اصیل

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَصیل/

صفت

[ویرایش]

اصیل

  1. دارنده نژاد گزیده، پاک نژاد. نجیب.
  2. بوجود آمده با قواعد خاص مربوط به خود.
  3. مصون مانده از تحریف و تغییر، اصلی مقابل تقلبی یا تقلیدی.
  4. (قدیم): شبانگاه، مفردِ آصال.



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین