اعتساف

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. زور گفتن.
2. بیراهه رفتن.

(اِم

صفت

1. زورگویی.

منابع

• فرهنگ لغت معین