اعتناق

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. دست به گردن یکدیگر انداختن.
2. امری را به گردن گرفتن.

(اِم

صفت

1. نوازش.

منابع

• فرهنگ لغت معین