اعمار

(اِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. آباد یافتن زمین را.
2. بی نیاز ساختن کسی را.
3. چیزی را مادام العمر به کسی دادن.

منابع

• فرهنگ لغت معین