افلاطون‌گرایی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [ریاضی]

  1. مکتبی در فلسفۀ ریاضی که براساس آن اشیای منطقی و ریاضی مستقل از ذهن انسان هستند.

منابع[ویرایش]

«افلاطون‌گرایی» هم‌ارزِ «Platonism»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸