الموت
فارسی
[ویرایش]
ریشه لغت
[ویرایش]- ایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ الموت دارد |
آوایش
[ویرایش]- /اَلَموت/
نام‌جا
[ویرایش]
الموت (قدیم)
- دژ مستحکمی که مرکز فرمانروایی حسن صباح بوده که نام دیگر آن دژ لمسر و اینک قصرخان است.
- از این رساله به تمام بلادی که خلیفه بغداد در آنجا قدرت رسمی یا اسمی دارد، فرستاده شده و شهر الموت بدتر از شهر لوط است. «خداوند الموت»
منابع
[ویرایش]- خداوند الموت