امرود
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /اَمرود/
اسم
[ویرایش]
امرود
- (گیاهی): گلابی. امروت.
- از فارسی میانه (ضبط شده به صورت‌های آمبرود، اورمود)، از ایرانی باستان امراوات. مقایسه شود با عَمرَوات به معنی «بِه» فارسی ماوراالنهری.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین