انابه

(اِ بِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. انابة نک انابت.
2. توبه و پشیمانی و بازگشت بسوی خدای تعالی که پِتَت و پَتَفت نیز گویند (از ناظم الاطباء)

، بازگردیدن با خدای عزوجل (تاج المصادر بیهقی )

1. . رجوع به انابت شود.

منابع

• فرهنگ لغت معین

• لغتنامه دهخدا