انتباه

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. آگاه شدن، عبرت گرفتن.

(اِم

صفت

1. آگاهی، بیدا

ریشه

1. تنبیه شدن.

منابع

• فرهنگ لغت معین