انجیر

فارسی

ریشه‌ لغت

• پهلوی

آوایش

• /اَنجیر/

اسم

انجیر

1. (گیاهی): میوه‌ای خوارکی، شیرین، و گوشتی، با دانه‌های ریز بسیار.

   انجیل، تین، درختی از تیره گَزنه‌ها و جزو دسته توت‌ها دارای میوه‌ای شیرین و گوشت‌دار با ویتامین‌های آ، ب، س و بر خلاف توت یک پایه‌است و گل‌های نر و ماده‌اش بر روی یک درخت است و انواع مختلفی دارد.

   واژه انجیراز پارسی میانه انسیل در پارسی جدید یا نو انجیر است

واژه‌های مشتق شده

• انجبربن، انجیرک، انجیر‌خور، انجیر‌خوار، انجیر‌پزان، انجیر‌معابد

---

برگردان‌ها

ترجمه
آلمانی: Feige انگلیسی: fig ایتالیایی: fico چینی: 映日果 روسی: инжир (اینژیر) ژاپنی: 無花果 کردی: hêjîr ،hejîr ایتالیایی: fico انگلیسی: fig sycamore		opuntia manchineel banyan oriole firebird fig leaf caprifig botree troupial pipal

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن