اندرونی

فارسی

(~.)

(ص نسب.)

1. داخلی، درونی.

اسم مرکب

1. خانه‌ای که پشت خانة دیگر واقع باشد و مخصوص زن و فرزندان و خدمتگزاران

استعاره

1. مق بیرونی.

منابع

• فرهنگ لغت معین