انس
(اُ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]مصدر لازم
[ویرایش]- خو گرفتن.
(اِ م
صفت
[ویرایش]- عادت.
- آرامش.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(اِ)
ریشه‌شناسی
[ویرایش]اسم جمع
[ویرایش]- مردم، آدمیان.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(اَ نَ)
ریشه‌شناسی
[ویرایش]صفت
[ویرایش]- کسی که بدو انس گیرند.
- گروهی که در یک جا مقیم باشند؛
جمع
[ویرایش]- آناس.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
برگردان‌ها
[ویرایش]- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- fondness