انفجار

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [ان/فه/جار]

اسم مصدر

انفجار

1. آزاد شدن انرژی به‌صورت ناگهانی و غالبا شدید، که با تولید گرما و صدا همراه است‌‌.
2. ترکیدن و باز شدن سر چیزی، ترکیدن بمب.
3. پکش. ترکش
4. سپیده‌دم شدن.
5. روان شدن آب.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• ایتالیایی: esplosione
• scoppio
• انگلیسی: pop
• plosion
• outburst
• gust
• explosion
• eruption
• displosion
• detonation
• bust
• burst
• brisance
• blow up
• blow out

• blastment
• swooper
• sonic boom
• pow
• detonatable
• detonable
• crepitation
• blast
• powder keg
• implosion
• piezometer
• crepitate
• crackle
• sofar
• proximity fuze

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8