انقضاض

(اِ قِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. افتادن به سرعت (بنا و غیره)

1. رفتن ستاره، سقوط سریع ستاره ؛

جمع

1. انقضاضات.

منابع

• فرهنگ لغت معین