انلیله
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- بابلی
آوایش[ویرایش]
- [اَن/لیل/لِه]
صفت[ویرایش]
انلیله
- از خدایان بابل‌باستان، سلطان خدایان و خدای زمین.
- انلیله ممکن است با انلیل مترداف باشد یا هر دو زوج مذکر و مؤنث باشند.
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|