انوشه
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- [اَ/ نو/ شَه]
صفت مرکب
[ویرایش]انوشه
- جاوید، بی - مرگ.
- خوش، خرم.
اسم مرکب
[ویرایش]- پادشاه نو، شاه جوان.
- بدو گفت شاها انوشه بدی ..... روان را به دیدار توشه بدی
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
|