پرش به محتوا

اهل‌فضل

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اَهل/فَضل/

اسم مرکب

[ویرایش]

اهل‌‌فضل

  1. فاضل، دانشور، فاضلان، دانشوران.
    طایفه‌ای اهل فضل و بلاغت در صحبت او بودند. «سعدی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن