اوغور بخیر
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- بهاری
آوایش[ویرایش]
- /اِوغُر/بَخیر/
اسم مرکب[ویرایش]
اوغوربخیر
- سفر بخیر، کجا بسلامتی، در گویش بهاری زمانی صرف می‌گردد که آشنایی بدون توجه و با شتاب از کنارت بگذرد.
استعاره[ویرایش]
- اوغور یا اوغور بَخیر در گذشته کنایه‌ای بود به عظیمت یا سفر مشکوک کسی، بویژه برای دستبرد یا دزدی یا به کار مشکوک شهره بود، گفته می‌شد.
مترادف‌ها[ویرایش]
اوغور به ترکی به معنی درذی نیز میباشد
و اوغورلوخ یعنی مصدر دزدی= دزدیدن