اوغور بخیر
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- بهاری
آوایش
[ویرایش]- /اِوغُر/بَخیر/
اسم مرکب
[ویرایش]اوغوربخیر
- سفر بخیر، کجا بسلامتی، در گویش بهاری زمانی صرف میگردد که آشنایی بدون توجه و با شتاب از کنارت بگذرد.
استعاره
[ویرایش]- اوغور یا اوغور بَخیر در گذشته کنایهای بود به عظیمت یا سفر مشکوک کسی، بویژه برای دستبرد یا دزدی یا به کار مشکوک شهره بود، گفته میشد.
مترادفها
[ویرایش]اوغور به ترکی به معنی درذی نیز میباشد
و اوغورلوخ یعنی مصدر دزدی= دزدیدن