باابهت

از ویکی‌واژه

(اُ بُ هَّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت مرکب[ویرایش]

  1. باشکوه، باجلال.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین