بااصل و نسب

(اَ لُ نَ سَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مرکب

1. اصیل، خانواده دار، نجیب، بااصالت. م

قید

1. بی اصل و نسب.

منابع

• فرهنگ لغت معین