باستان‌شناسی دوران تاریخی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [باستان‏شناسی]

  1. شاخه‌ای از باستان‌شناسی که به مطالعۀ فرهنگ‌ها و جوامعی که به مرحلۀ خط و کتابت رسیده‌اند می‌پردازد.

منابع[ویرایش]

«باستان‌شناسی دوران تاریخی» هم‌ارزِ «historic archaeology»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر ششم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶