پرش به محتوا

بالاخانه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

(نِ)

اسم مرکب

[ویرایش]
  1. ساختمان کوچک با یک یا چند اتاق در قسمت فوقانی خانه و مستقل از آن. ؛ ~ را اجاره دادن کنایه از: عقل سالم نداشتن، سخنان پریشان و نامربوط گفتن.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

[ویرایش]
ایتالیایی

اسم

[ویرایش]

mansarda

انگلیسی
upstairs