بالاخانه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

(نِ)

اسم مرکب[ویرایش]

  1. ساختمان کوچک با یک یا چند اتاق در قسمت فوقانی خانه و مستقل از آن. ؛ ~ را اجاره دادن کنایه از: عقل سالم نداشتن، سخنان پریشان و نامربوط گفتن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

ایتالیایی

اسم[ویرایش]

mansarda

انگلیسی
upstairs
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=بالاخانه&oldid=601311»