باکفایت

از ویکی‌واژه

(کِ یَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت مرکب[ویرایش]

  1. کافی، باعرضه، شایسته. مق بی کفایت.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین