پرش به محتوا

بتان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /بُت/آن/

اسم مرکب

[ویرایش]

بتان شاهنامه

  1. جمعِ بُت، بت‌ها.
    بتان از سر کوه می‌سوختند/ بجای بت، آذر برافروختند. «فردوسی»

منابع

[ویرایش]
  • شاهنامه
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=بتان&oldid=879867»