بخت آفرین
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- بَ
اسم
[ویرایش]- نام پسر ایرانی
صفت
[ویرایش]- آفریننده بخت و اقبال.
- خالق خوشبختی.
اسم خاص
[ویرایش]- بخت آفرین نام پدر هیربد شهریار که در سال 847 یزدگردی میزیسته.
بخت آفرین در در ادبیات و تاریخ فارسی:
نسخه اصلی نیرنگستان یا مراسم نامه از روی نسخه قدیم تری در سال 840 یزدگردی (876 هَ . ق . 1471 م .) به دست شاپور جاماسب شهریار بخت آفرین شهریار بهرام نوشیروان نوشته شده بود که از دست رفته است . همین شاپور جاماسب بخت آفرین در سال 847 م . یزدگری بنا به درخواست دستوران یزد چندین روایت نوشته از برای پارسیان هند فرستاد.
منابع
[ویرایش]- ابراهیم پورداوود؛ خرده اوستا صفحهٔ 75
- روایات داراب هرمزدیار، جلد 1، صفحهٔ 372 و 382
- علی‌اکبر دهخدا، لغت نامه دهخدا
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ بخت آفرین دارد |
